Początki zorganizowanej, „klubowej” działalności wędkarzy muchowych w Poznaniu sięgają roku 1977, kiedy pasjonaci wędkarstwa muchowego i spinningiści z Poznania, połączeni wspólną pasją wędkowania na wodach pstrąga i lipienia, stowarzyszyli się przy Kole PZW Poznań-Rataje, powołując 17 grudnia 1977 roku Sekcję Spinningowo-Muchową („sekcja” była w tym czasie jedyną statutową formą działania „specjalistycznego” w ramach PZW).
Powołanie sekcji było wielką zasługą kolegów Stanisława Bugajskiego i Stefana Zmyślonego – prezesa Koła Poznań-Rataje, którzy byli głównymi inicjatorami tego przedsięwzięcia.
Już w kwietniu 1978 Zarząd Okręgu PZW w Poznaniu formalnie uznał Sekcję za odpowiedzialną za sport muchowy (i spinningowy) i reprezentowanie Okręgu w tych dyscyplinach. Członkowie Sekcji aktywnie włączyli się w rywalizację sportową, uczestnicząc we wszystkich ważniejszych zawodach, odnosząc w nich wiele sukcesów (patrz: Ważniejsze osiągnięcia sportowe). W roku 1998 Sekcja zmieniła nazwę na SALMO KLUB POZNAŃ i od tego czasu zrzesza tylko muszkarzy.
Pod koniec lat 90-tych działalność Klubu została poważnie ograniczona, ponieważ ówcześni działacze ZO w Poznaniu postanowili zlikwidować wędkarstwo muchowe w naszym Okręgu (wcześniej skutecznie doprowadzili do kompletnej likwidacji dyscypliny rzutowej, przynoszącej rokrocznie cenne trofea w zawodach krajowych i zagranicznych). I tak całkowicie wstrzymano finansowanie dyscypliny muchowej, odmawiano zorganizowania Mistrzostw Okręgu, permanentnie ograniczając dostęp do informacji, ukrywając korespondencję itp. Ratując klub przed unicestwieniem, nasi członkowie zawiązali Koło zrzeszające wędkarzy muchowych, które udało się zarejestrować w ramach Okręgu w Poznaniu. W latach 2001-2005 Klub funkcjonował na prawach Koła, jednakże i ta forma działalności nie spotkała się z aprobatą ówczesnych działaczy Zarządu Okręgu w Poznaniu, którzy nadal utrudniali na wiele sposobów naszą działalność. Dopiero nowe przepisy o klubach wędkarskich w PZW umożliwiły powrót do formy klubowej i uchwałą ZO PZW w Poznaniu nr 104/05 z dnia 6 kwietnia 2005 usankcjonowano formalnie nasze starania i od tego czasu klub funkcjonuje pod nazwą:
Poznański Klub Wędkarstwa Muchowego
Wypada tu nadmienić, że w roku 2005 część tzw. starych władz Okręgu i pracowników została dyscyplinarnie zwolniona i od tego czasu, dzięki wsparciu i opiece nowych władz i pracowników ZO PZW w Poznaniu działalność Klubu rozwija się normalnie, korzystając ze wszystkich statutowych udogodnień i opieki ze strony Okręgu. Oby tak dalej…
Sekcję zakładała grupa inicjatywna licząca 10 osób. Stopniowo zwiększał się stan liczebny i w roku 1980 wynosił 36 członków. W latach następnych liczba ta ulegała wahaniom i obecnie (styczeń 2011) Klub zrzesza 31 osób czynnie uprawiających wędkarstwo muchowe.
Pierwszym Prezesem był Stanisław Bugajski, a po 5 latach zmienił go Adam Mazurek. W roku 1983 na funkcję Prezesa wybrany został Jan Pałka, który tę funkcję sprawuje do dzisiaj (z przerwą w latach 1999-2003, kiedy funkcję prezesa pełnił Mariusz Stańczyk).
Prowadzenie działalności sportowej i doskonalenie umiejętności wędkarskich jest jednym z głównych naszych zadań. Członkowie naszego klubu wielokrotnie odnosili zwycięstwa i zajmowali wysokie lokaty w zawodach o Mistrzostwo Polski i innych ogólnopolskich imprezach wędkarskich. Stanisław Bugajski, Paweł Frąckowiak, Zdzisław Głuszczyński, Wacek Gołębiowski, Jerzy Olszowy, Jan Pałka, Andrzej Pukacki, Maciej Tupko, to nazwiska naszych klubowych kolegów od dawna dobrze znane w środowisku wędkarzy muchowych, zarówno ze względu na wyniki sportowe, jak i ich działalność na rzecz rozwoju i popularyzacji tej pięknej sztuki wędkowania.
Do muchowej kadry narodowej w roku trafił kol. Stanisław Bugajski. W roku 1986 kol. Jan Pałka z tych samych powodów otrzymał medal „Za zasługi w rozwoju sportu wędkarskiego” i powołany został do kadry narodowej, do której trafiał wielokrotnie aż do roku 1994. Na Muchowych Mistrzostwach Świata w Kanadzie w roku 1993 wraz z członkami naszej drużyny narodowej wywalczył III miejsce.
Innym, równie ważnym elementem działalności jest zarybianie i ochrona wód. Od początku istnienia klubu wszyscy nasi członkowie aktywnie uczestniczyli w wielu akcjach zarybieniowych, wielokrotnie angażując własne środki finansowe, użyczając wielokrotnie własne samochody (J. Olszowy, M. Tupko, J. Pałka), niezbędny sprzęt i nie szczędząc własnego czasu i wysiłku. A były to często poważne i złożone przedsięwzięcia, bo narybek z Zawoi czy Kuźnic transportowaliśmy w workach z tlenem na teren Wielkopolski. Zarybialiśmy min. Bukówkę, Wełnę, Flintę, Piławę, Gwdę, Samborkę, Pliszkę, Ilankę (a także „przy okazji” Kwisę, wspólnie z kolegami Klubu w Legnicy).
Zarybienia były szczególnie intensywne w latach 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, zwłaszcza w końcówce tych lat, kiedy mieliśmy wsparcie finansowe ze strony ZO w Poznaniu, W latach późniejszych zarybienia własne praktycznie ustały z braku środków, natomiast podjęliśmy stałą współpracę w tym względzie z Okręgiem w Pile, wspólnie wielokrotnie zarybiając wody dorzecza Gwdy, gdzie najczęściej kierowaliśmy nasze wędkarskie wyprawy..
Poza zarybieniami członkowie Klubu poświęcili bardzo wiele wysiłku i czasu na doprowadzenie do pozyskania „własnej” wody pstrągowo-lipieniowej, nad którą zamierzano sprawować opiekę. Zabiegi dotyczyły najpierw wód blisko Poznania, ale wobec uzyskania niekorzystnych wyników czystości tych wód, wysiłki skierowano na Bukówkę , Wełnę i Flintę. Mimo przeprowadzenia wielu czasochłonnych badań, sporządzenia operatów i ogromnej liczby rozmaitych pism, te wieloletnie działania niestety zakończyły się niepowodzeniem. Obecnie, tj w początku roku 2011, dzięki poparciu władz ZO w Poznaniu rysuje się perspektywa dzierżawy i objęcia opieką odcinka jednej z rzek na północy województwa. Prace nad tym projektem trwają.
Członkowie naszego Klubu bardzo zdecydowanie angażują się przeciwko przegradzaniu rzek pstrągowych i budowie na nich elektrowni wodnych. Jednym z największych naszych sukcesów było zablokowanie budowy zapór i elektrowni na Piławie i na Gwdzie. Obie te inwestycje były planowane przez niezwykle ustosunkowanych i zdecydowanych inwestorów, ale mimo tego, po kilku latach zabiegów tj. setkach pism, konferencjach, zebraniach, nagłośnieniu sprawy w wielu mediach, wystąpieniach i nagraniach dla radia i TV, pozyskaniu opinii niezależnych ekspertów, włączeniu do działań prawników, wreszcie po przekonanie władz lokalnych o szkodliwości tych inwestycji – projekty te ostatecznie wstrzymano.
Klub nasz stale prowadzi działania popularyzujące wędkarstwo muchowe. Dowodem naszej aktywności są m.in. artykuły w prasie wędkarskiej naszych kolegów Pawła Frąckowiaka, Andrzeja Pukackiego, Adama Mazurka, Jana Pałki, a także audycje w lokalnej TV. Sześciu naszych kolegów ukończyło w latach 80-tych kursy instruktorskie w tej dziedzinie i dzieliło się swoją wiedzą z wieloma zainteresowanymi, świadcząc też „usługi” instruktorskie w zaprzyjaźnionych klubach. Klub nasz zorganizował w Poznaniu własne kursy wędkarstwa muchowego w roku 1986, 1999 i w 2007. Te wielodniowe szkolenia prowadziliśmy siłami własnymi przy wsparciu m.in. Kol. Wojciecha Węglarskiego z Krakowa, ichtiologów, entomologa a także dzięki pomocy zaprzyjaźniony właścicieli wylęgarni. Kursy ukończyło ogółem ponad 60, z czego wielu wstąpiło do naszego klubu i aktywnie uczestniczy w jego działalności.
Klub: http://www.pzw.org.pl/klub_muchowy/
Źródło: PZW Poznań
